IV. Wymienia sobory powszechne i pisma Ojców Kościoła.
Jakkolwiek "fundamentu nikt nie może położyć innego, niż ten, który jest położony - Jezus Chrystus", to jednak święty Kościół rzymski poza pismami Starego i nowego Testamentu, które wyraźnie wyliczyliśmy powyżej, nie zabraniaku zbudowaniu przyjmować także następujących pism:
1. Śiętego Soboru w Nicei, który za pośrednictwem cesarza Konstantyna [zebrał] 318 ojców i na którym został potępiony heretyk Ariusz, świętego Soboru w Konstantynopolu, za pośrednictwem cesarza Teodozjusza Wielkiego, na którym heretyk Macedoniusz otrzymał należne potępienie, świętego Soboru Efeskiego, na którym został potępiony Nestoriusz za zgodą świętego papieża Celestyna, za pośrednictwem Cyryla, biskupa Aleksandrii i biskupa Arkadiusza wysłanego z Italii, świętego Soboru Chalcedońskiego za pośrednictwem cesarza Marcjana i Anatoliusza biskupa Konstantynopola, na którym potępiono herezje nestoriańską, eutychiańską wraz z Dioskorem i jego wspólnikami.
2. Postanowiliśmy także, że należy zachować i strzec postanowień soborów, które będą zwołane przez świętych ojców po tych czterech. Należy jeszcze dodać pisma świętych ojców, które przyjmuje się w Kościele katolickim:
Dzieła św. Cecyliusza Cypriana, męczennika i biskupa Kartaginy;
dzieła św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa;
dzieła św. Bazylego, biskupa Kapadocji;
dzieła św. Atanazego, biskupa Aleksandrii;
dzieła św. Jana [Chryzostoma], biskupa Konstantynopola;
dzieła św. Teofila, biskupa Aleksandrii;
dzieła św. Cyryla, biskupa Aleksandrii;
dzieła św. Hilarego, biskupa Piotiers;
dzieła św. Ambrożego, biskupa Mediolanu;
dzieła św. Augustyna, biskupa Hippony;
dzieła św. Hieronima, prezbitera;
dzieła św. Prospera, męża pobożnego.
3. List św. papieża Leona skierowany do Flawiana biskupa Konstantynopola. Gdyby o tym tekście ktoś dyskutował nawet nad jedną literą i nie przyjmował wszystkiego z szacunkiem, niech będzie przeklęty.
Przyjęto, że należy czytać dzieła i traktaty wszystkich prawowiernych ojców, którzy w niczym nie odeszli od świętego Kościoła rzymskiego, nie odłączyli się od jego wiary ani przepowiadania, lecz dzięki łasce Bozej aż do ostatniego dnia swojego życia zachowywali z nim łączność.
Należy z szacunkiem przyjąć dekretały, które czcigodni papieże w różnych czasach z Rzymu przedstawiali do konsultacji różnych ojców.
4. Dzieje świętych męczenników, którzy poddawani różnym strasznym mękom zajaśnieli zadziwiającym zwycięstwem w swoim wyznaniu wiary. Jakiż katolik wątpiłby, że oni w swoich zmaganiach cierpieli i znieśli to wszystko nie dzięki swym siłom, lecz dzięki pomocy łaski Bożej? Lecz dlatego, według starożytnego zwyczaju z powodu szczególnej ostrożności nie czyta się ich imion w Kościele rzymskim, że ci, którzy nie znają w ogóle spisu ich imion, niewierni i nieuczeni, mogliby uznać, że są one niepotrzebne i nieodpowiednie, jak jest na przykład z męczeństwem Cyriaka i Julitty, Jerzego i innych, które są ułożone i używane przez heretyków. Dlatego, jak zostało powiedziane, aby nie dawać łatwej okazji do szydzenia, nie wymienia się ich imion w świętym Kościele rzymskim. My jednak wraz ze wspomnianym Kościołem czcimy z całą pobożnością wszystkich męczenników i ich chwalebne zmagania, które bardziej znane są Bogu niż ludziom.
Przyjmujemy także z czcią żywoty ojców Pawła, Antoniego, Hilariona [z Gazy] i innych pustelników, które opisał św. Hieronim.
Akta błogosławionego Sylwestra, zwierzchnika stolicy apostolskiej. Choć nie znamy imienia tego, kto je spisał, wiemy jednak, że czyta je wielu katolików w Rzymie i wiele kościołów ze względu na starożytny zwyczaj to naśladuje.
Pisma o znalezieniu krzyża i inne pisma o odnalezieniu głowy Jana Chrzciciela są stosunkowo niedawne i czytają je niektórzy katolicy, lecz zanim wezmą je katolickie ręce, należy przypomnieć sobie słowa Pawła Apostoła: "Wszystko badajcie, ale zachowujcie to, co dobre".
Rufin, człowiek pobożny, wydał wiele dzieł kościelnych, niektóre zaś pisma przetłumaczył, lecz ponieważ czcigodny Hieronim w niektórych pismach dostrzegł zbytnią dowolność [przekładu], zatem przyjmujemy to, co przyjął Hieronim. I nie tylko o Rufinie, ale o wszystkich, których częściej wspominany mąż karci z gorliwości Bożej i przywiązania wiary.
Przyjmujemy jako godne czytania niektóre pisma Orygenesa, których nie odrzuca św. Hieronim, pozostałe zaś - uważamy - należy odrzucić wraz z ich autorem.
Kronikę Euzebiusza z Cezarei i księgi jego Historii kościelnej, chociaż pierwsza księga jego opowieści jest rozwlekła, i później napisał księgę chwalącą i usprawiedliwiającą Orygenesa schizmatyka, to jednak ze względu na szczególne informacje, służące pouczaniu, nie mówimy, że należy je odrzucić.
Pochwalamy uczonego Orozjusza, ponieważ uporządkował potrzebną nam historię przeciwko oszczerstwom pogan, w sposób zadziwiający i krótki.
Za szczególnie godne pochwały uznajemy utwór paschalny czcigodnego Seduliusza, napisany wierszami epickimi.
Nie lekceważymy, ale podziwiamy pracochłonne dzieło Juwenkusa.
V. Zawiera listę apokryfów i innych pism teologicznie podejrzanych.
Ponadto, katolicki i apostolski Kościół rzymski nie przyjmuje innych dzieł napisanych lub ogłoszonych przez heretyków i schizmatyków. Uznaliśmy, że niektóre z nich, które przyszły nam na myśl, a katolicy powinni ich unikać, warto dołączyć:
Zapis dotyczący ksiąg apokryficznych
1. Przede wszystkim stwierdzamy, że [akta] synodu w Rimini zwołanego przez cesarza Konstancjusza, syna Konstantyna za sprawą prefekta Taurusa są od początku, teraz i na wieki potępione.
2. Podróże przypisywane apostołowi Piotrowi, nazywane dziesięcioma księgami św. Klemensa - apokryf.
Dzieje pod imieniem Andrzeja apostoła - apokryf.
Dzieje pod imieniem Tomasza apostoła - apokryf.
Dzieje pod imieniem Piotra apostoła - apokryf.
Dzieje pod imieniem Filipa apostoła - apokryf.
Ewangelia pod imieniem Mateusza - apokryf.
Ewangelia pod imieniem Barnaby - apokryf.
Ewangelia pod imieniem Jakuba Młodszego - apokryf.
Ewangelia pod imieniem Piotra apostoła - apokryf.
Ewangelia pod imieniem Tomasza, którą posługują się Manichejczycy - apokryf.
Ewangelia pod imieniem Bartłomieja - apokryf.
Ewangelia pod imieniem Andrzeja - apokryf.
Ewangelia, którą sfałszował Lucjan - apokryf.
Ewangelia, którą sfałszował Hezychiusz - apokryf.
Księga o dzieciństwie Zbawiciela - apokryf.
Księga o narodzeniu Zbawiciela i o Maryi oraz położnej - apokryf.
Księga zatytułowana Pasterz - apokryf.
Wszystkie księgi, które napisał Leucjusz, uczeń diabła - apokryfy.
Księga zatytułowana "Fundament" - apokryf.
Księga zatytułowana "Skarbiec" - apokryf.
Księga o córkach Adama urodzonych z Lepty - apokryf.
Centon o Chrystusie ułożony z wierszy Wergiliusza - apokryf.
Księga zatytułowana "Nepot" - apokryf.
Księga Przysłów spisana przez heretyków i sygnowana imieniem św. Sykstusa - apokryf.
Apokalipsa Pawła - apokryf.
Apokalipsa Tomasza - apokryf.
Apokalipsa Szczepana - apokryf.
Księga zatytułowana "Przejście świętej Maryi" - apokryf.
Księga zatytułowana "Pokuta Adama" - apokryf.
Księga o gigancie Ogiaszu, ktory po potopie walczył ze smokiem, używana przez heretyków - apokryf.
Księga zatytułowana "Testament Hioba" - apokryf.
Księga zatytułowana "Pokuta Orygenesa" - apokryf.
Księga zatytułowana "Pokuta św. Cypriana" - apokryf.
Księga zatytułowana "Pokuta Jamnesa i Mambresa" - apokryf.
Księga zatytułowana "Losy Apostołów" - apokryf.
Księga zatytułowana "Żarty apostołów" - apokryf.
Księga zatytułowana "Kanony apostołów" - apokryf.
3. Księga "Fizjolog" spisana przez heretyków i sygnowana imieniem św. Ambrożego - apokryf.
"Historia" Euzebiusza Pamfila - apokryf.
Dzieła Tertuliana - apokryfy
Dzieła Laktancjusza czyli Firmianusa - apokryfy.
Dzieła Afrykańczyka - apokryfy.
Dzieła Postumiana i Gallusa - apokryfy.
Dzieła Montana, Pryscylli i Maksymilli - apokryfy.
Dzieła Faustusa Manichejczyka - apokryfy.
Dzieła Kommodiana - apokryfy.
Dzieła drugiego Klemensa Aleksandryjczyka - apokryfy.
Dzieła Taskusa Cypriana - apokryfy.
Dzieła Arnobiusza - apokryfy.
Dzieła Tychoniusza - apokryfy.
Dzieła Kasjana prezbitera z Galii - apokryfy.
Dzieła Wiktoryna z Petavium - apokryfy.
Dzieła Faustusa z Riez - apokryfy.
Dzieła Frumentiusza ślepego - apokryfy.
[Centon o Chrystusie ułożony z wierszy Wergiliusza - apokryf].
List Jezusa do Abgara - apokryf.
List Abgara do Jezusa - apokryf.
Męczeństwo Cyriaka i Julitty - apokryf.
Męczeństwo Jerzego - apokryf.
Pisma zatytułowane "Interdykty Salomona" - apokryf.
Amulety, które nie aniołom są dedykowane, jak udają, ale demonom - apokryfy.
4. Te i wszystkie im podobne, których nauczali i spisali heretycy, ich uczniowie i schizmatycy Szymon Mag, Mikołaj, Ceryntus, Marcjon, Bazylides, Ebion, Paweł z Samosaty, Fotyn, Bonosus, i ci, ktorzy dopuścili się podobnego błędu, Montan, ze swoimi bezwstydnymi naśladowczyniami, Apolinary, Walentyn czyli Manicheusz, Faustus Afrykanczyk, Sabeliusz, Ariusz, Macedoniusz, Eunomiusz, Nowat, Sabbacjusz, Kalikst, Donat, Eustatiusz, Jowinian, Pelagiusz, Julian z Eclanum, Celestiusz, Maksymin, Pryscylian z Hiszpanii, Nestoriusz z Konstantynopola, Maksym Cynik, Lampecjusz, Dioskor, Eutyches, Piotr i drugi Piotr, z których jeden zbezcześcił Aleksandrię, a drugi Antiochię, Akacjusz z Konstantynopola ze swoimi towarzyszami, oraz wszyscy inni heretycy i uczniowie heretyków, których imiona przemilczymy, nie tylko są uznane za odrzucone, lecz przez każdy katolicki i apostolski Kościół rzymski, są usunięte wraz ze swoimi autorami i ich naśladowcami, i na wieki nierozwiązywalnym węzłem anatemy potępione.
/tytuły części moje/
Tak kształtowała sie tradycja Kościoła. Już wtedy wielką wagę przywiązywano do zgodności wiary w całym Kościele.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz