Św. Augustyn - "Jakie jest państwo ziemskie, a jakie niebieskie"

   Dzisiaj, gdy jesteśmy tak bardzo pogubieni, gdy nieustanie słyszymy że tradycja jest wręcz czynnikiem hamującym postęp, a dobrem najwyższym staje się nie drugi człowiek lecz własny egoizm pozwalający  właśnie na niszczenie życia - warto sięgnąć do Tradycji.
   Oto, co pisał św. Augustyn w czasach gdy dotychczasowy znany świat ulegał zagładzie, gdy wydawało się że nastepuje zmierzch cywilizacji. Zwłaszcza dzisiaj warto zwrócić uwagę na te słowa i spróbować wyciągnąć wnioski z tych słów pisanych 1500 lat temu:


                                                     Jakie jest państwo ziemskie, a jakie niebieskie?

   Dwojaka tedy miłość dwojakie państwo uczyniła: ziemskie państwo uczyniła miłość własna aż do pogardy Boga posunięta; niebieskie państwo uczyniła miłość Boża aż do pogardy siebie samego posunięta. Ziemskie - w sobie chwały szuka, niebieskie - w Panu. Bo ziemskie szuka jej u ludzi, dla niebieskiego Bóg, sumienia świadek, jest chwałą najwyższą. Tamto we własnej chwale podnosi głowę swoją, a to mówi do Boga swego: "Chwała moja i podwyższający głowę moją" - Ps 3,4. Nad ziemskim - władzę ma żądza panowania w jego książętach i w tych narodach, które sobie zhołdowało, w niebieskim służą sobie wszyscy wzajemnie: przełożeni pieczę mając, poddani słuchając z uległością. Ziemskie miłuje moc w możnych swoich; niebieskie mówi do Boga swego: "Będę cię miłował, Panie, mocy moja" - Ps 17,2 . Dlatego też w ziemskim państwie mędrcy jego, wedle człowieka żyjący, ubiegali się o dobra albo ciała swego, albo ducha swego, albo obojga razem, albo też ci, co mogli poznać Boga "nie jako Boga uczcili, ani dziękowali, ale znikczemnieli w myślach swoich i zaćmione jest bezrozumne serce ich, powiadając się być mądrymi (to znaczy wynoszący się ze swej mądrości z powodu, iż panowała nad nimi pycha)  głupimi się stali. I odmienili chwałę nieskazitelnego Boga w podobieństwo obrazu człowieka śmiertelnego i ptaków, i czworonogich, i płazów (bo w czczeniu takich bałwanów byli albo wodzami ludów, albo powolnymi zwolennikami) , i chwalili, i służyli stworzeniu raczej, niż Stworzycielowi, który jest błogosławiony na wieki" - Rzym 1,21 nn.  A w państwie niebieskim nie ma innej mądrości, jeno pobożność, przez którą godnie jest czczony Bóg prawdziwy i oczekiwana jest nagroda w towarzystwie świętych nie tylko ludzi, lecz też i aniołów, "aby Bóg był wszystko we wszystkich" - 1 Kor 15,28.

   Św. Augustyn - "Państwo Boże" Ks. XIV rozdz. XXVIII,  wyd. Antyk, Kęty 1998, s. 546-547